Brutalisme; Inleiding

brutalisme in londen

 

Het brutalisme is een stroming in de architectuur die me al een tijd fascineert zonder dat ik precies weet waarom. Om hier een antwoord op te vinden ga ik me de komende periode verdiepen in dit onderwerp, resulterend in een reeks blogposts.

Maar wat is het brutalisme nu precies? En wat zijn de kenmerken? De definitie volgens Wikipedia:

 


Brutalist architecture is a movement in architecture that flourished from the 1950s to the mid-1970s, descended from the modernist architectural movement of the early 20th century. The term does not derive from the word “brutal”, but originates from the French béton brut, or “raw concrete”, a term used by Le Corbusier to describe his choice of material. British architectural critic Reyner Banham adapted the term into “brutalism” (originally “New Brutalism”) to identify the emerging style.

Brutalist architecture. (2015, March 17). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 15:04, March 17, 2015, from http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Brutalist_architecture&oldid=651758868


(in een latere post zal ik hier op terug komen)

 

Het mooiste voorbeeld van het brutalisme in Nederland is de Aula van de Technische Universiteit Delft (1966, Jo van den Broek en Jaap Bakema – Archipedia). In tegenstelling tot bijvoorbeeld het Verenigd Koninkrijk is deze stijl in Nederland echter nooit een belangrijke stroming in de architectuur geworden. Daarom ga ik als vertrekpunt specifiek naar projecten in Londen kijken. Alleen al in deze stad staan 15-20 gebouwen die het bezoeken waard zijn (Het eerste bezoek staat inmiddels gepland voor de zomer van 2015).

Later vandaag de eerste post; een aantal foto’s die ik vorige jaar tijdens een bezoek aan het Barbican Centre in Londen maakte en die uiteindelijk de aanleiding vormden voor het maken van deze reeks.

©2009-2024 Martijn Giebels