Categorie: Brutalisme

Geplaatst op

Brutalisme in Londen; Robin Hood Gardens (3)

De sloop van Robin Hood Gardens in Londen (Alison en Peter Smithson, 1972) is gestart. Filmmaker Joe Gilbert maakte 2 jaar geleden deze film over dit iconische gebouw.

 

As demolition appears imminent, this film covers the final chapter of Robin Hood Gardens estate in east London. Using the honest opinions of Timothy Brittain-Catlin and Amy Frearson, they discuss the unique brutalist design as well as the social problems that have plagued the area ever since it was built.

*Creativepool Annual 2016 Winner*

OFFICIAL SELECTION:
Cinetekton Film Festival, Lisbon International Film Festival, Winnipeg Architecture and Design Film Festival, Urban Eye Film Festival

 

 

Robin Hood Gardens
Alison en Peter Smithson
1972
Google Maps
Foto’s op Flickr

 

Lees meer posts binnen het thema Brutalisme

Geplaatst op

Brutalisme in Londen; Economist Plaza (1)

In 2017 The Economist will move from its home of 52 years to new offices in central London. This is the fascinating story of the iconic building we will leave behind and the two modernist architects who designed it.

 

Economist Plaza
Alison en Peter Smithson
1964
Google Maps
Foto’s op Flickr

 

Lees meer posts binnen het thema Brutalisme

Geplaatst op

Brutalisme in Londen; Robin Hood Gardens (1)

Omdat de sloop van de zowel geprezen als verguisde Robin Hood Gardens (Alison en Peter Smithson, 1972) nu echt op handen lijkt te zijn [1] een korte film gemaakt door The Architectural Review in 2014 waarin onderzocht wordt wat dit wooncomplex zo bijzonder maakt:

Een tweede documentaire / korte film uit 2010 van regisseur Martin Ginestie met de titel Robin Hood Gardens (Or Every Brutalist Structure For Itself) is [hier] te bekijken.

 

[1] Robin Hood Gardens, Once Again, Looks Set to be Demolished – Archdaily – 10 Aug 2015

 

Robin Hood Gardens
Alison en Peter Smithson
1972
Google Maps
Foto’s op Flickr

 

Lees meer posts binnen het thema Brutalisme

Geplaatst op

Brutalisme in Londen; Boekentip Brutalism: Post-War British Architecture

Brutalism Post-War British Architecture

Brutalism: Post-War British Architecture
by Alexander Clement

The term Brutalism is used to describe a form of architecture that appeared, mainly in Europe, from around 1945 – 1975. Uncompromisingly modern, this trend in architecture was both striking and arresting and, perhaps like no other style before or since, aroused extremes of emotion and debate. Some regarded Brutalist buildings as monstrous soulless structures of concrete, steel and glass, whereas others saw the genre as a logical progression, having its own grace and balance.

Here, Alexander Clement introduces Brutalism as seen in post-war Britain, giving the historical context before studying a number of key buildings and developments in the fields of civic, educational, commercial, leisure and entertainment, social and private, and ecclesiastical architecture. Stunning photographs clearly show the main characteristics of each building, and there are profiles of the most influential architects.

Now that the age of Brutalism is a generation behind us, it is possible to view the movement with a degree of rational reappraisal, study how the style evolved and gauge its effect on Britain’s urban landscape. Aimed at anyone with an interest in architecture, this book offers such an analysis, and considers the future for Brutalism.

ISBN: 9781847972309
PUBLISHED: 24/01/2011
PAGES: 160
BINDING: Hardback
SIZE: 246×189 mm
INSIDE: 150 colour photographs

bron

 

Lees meer posts binnen het thema Brutalisme

Geplaatst op

Brutalisme in Londen; Short film ‘What If’ / Alexandra Road Estate (1)

what if screencap

In 2012 maakten Max Giwa en Dania Pasquini de korte film What If. (IMDb) Deze film is gebaseerd op het gedicht “If—” van Rudyard Kipling uit 1909. (hier te lezen) Thema van dit gedicht is de persoonlijke ontwikkeling naar volwassenheid en de daarbij horende “regels” voor persoonlijke integriteit en het gedrag dat verwacht wordt van een volwassene. In de film is dit uitgangspunt naar de tegenwoordige tijd gebracht en volgen we een scholier in een sociaal-economisch zwakke omgeving in Londen waar jeugd overlast en criminaliteit aan de orde van de dag zijn. De film (onderdeel van een serie korte films voor het London 2012 Festival) verscheen een jaar na de dagenlange, hevige onlusten die Londen en andere steden in Engeland in 2011 trof. De film schets de omstandigheden waaruit deze sociale onvrede tot uitbarsting kwam en gebruikt vervolgens het gedicht als levensles.

What If speelt zich af in het brutalistische wooncomplex “Alexandra Road Estate” in Noord Londen. Dit complex, ontworpen door Neave Brown en gebouwd in de periode 1968-1978, bestaat uit 4 volumes van 300 meter lang waartussen een park gelegen is. De massaliteit / anonimiteit, eentonige en repeterende vormgeving en het harde grauwe beton vormt het perfecte decor voor het verhaal. Dit wordt nog eens versterkt doordat de film vrijwel volledig zwart-wit is. Kleur wordt alleen gebruikt om contrasten te benadrukken.

Bekijk de film hieronder:

 

In werkelijkheid kampte dit wooncomplex in het verleden ook met diverse problemen;

By the late eighties, the estate had also come to be viewed as unsafe – the incidence of both reported and unreported crime said to be significantly higher than in surrounding streets and estates. A contemporary survey placed blame on the ‘complex design and layout of the estate’. But, in hindsight, it seems as realistic to look at wider social problems as any particular issues with the estate itself.

Bron: The Alexandra Road Estate, Camden: ‘a magical moment for English housing’

 

Tegenwoordig lijkt de situatie verbeterd te zijn na aanpassingen en renovaties;

Residents’ views remain mixed. Some liken it to Alcatraz. One resident describes it more imaginatively as ‘an enormous concrete crocodile that has been in an accident’. On the other hand, there’s the resident who claims, with a little poetic licence, that they ‘live in a penthouse apartment in a Grade II-listed building in St Johns Wood’. For others, it is simply home and it is described overwhelmingly as a friendly, neighbourly estate.

Bron: The Alexandra Road Estate, Camden: ‘a magical moment for English housing’

 

Komende zomer ben ik van plan Alexandra Road Estate te gaan bezoeken. Wordt vervolgt!

 

Alexandra Road Estate
Neave Brown
1968-1978
Google Maps
Foto’s op Flickr

 

Lees meer posts binnen het thema Brutalisme

Geplaatst op

Brutalisme; Inleiding

brutalisme in londen

 

Het brutalisme is een stroming in de architectuur die me al een tijd fascineert zonder dat ik precies weet waarom. Om hier een antwoord op te vinden ga ik me de komende periode verdiepen in dit onderwerp, resulterend in een reeks blogposts.

Maar wat is het brutalisme nu precies? En wat zijn de kenmerken? De definitie volgens Wikipedia:

 

Brutalist architecture is a movement in architecture that flourished from the 1950s to the mid-1970s, descended from the modernist architectural movement of the early 20th century. The term does not derive from the word “brutal”, but originates from the French béton brut, or “raw concrete”, a term used by Le Corbusier to describe his choice of material. British architectural critic Reyner Banham adapted the term into “brutalism” (originally “New Brutalism”) to identify the emerging style.

Brutalist architecture. (2015, March 17). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 15:04, March 17, 2015, from http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Brutalist_architecture&oldid=651758868

(in een latere post zal ik hier op terug komen)

 

Het mooiste voorbeeld van het brutalisme in Nederland is de Aula van de Technische Universiteit Delft (1966, Jo van den Broek en Jaap Bakema – Archipedia). In tegenstelling tot bijvoorbeeld het Verenigd Koninkrijk is deze stijl in Nederland echter nooit een belangrijke stroming in de architectuur geworden. Daarom ga ik als vertrekpunt specifiek naar projecten in Londen kijken. Alleen al in deze stad staan 15-20 gebouwen die het bezoeken waard zijn (Het eerste bezoek staat inmiddels gepland voor de zomer van 2015).

Later vandaag de eerste post; een aantal foto’s die ik vorige jaar tijdens een bezoek aan het Barbican Centre in Londen maakte en die uiteindelijk de aanleiding vormden voor het maken van deze reeks.

©2009-2024 Martijn Giebels